Ik vind de winst van de rechtse partijen zorgelijk om dat die een Turkse toetreding moeilijker maakt. De EU wil openstaan naar de wereld, maar hoort dan ook niet bang te zijn voor nieuwe ontwikkelingen. Ook willen de EU-landenbepaalde waarden hoog houden. Naar ik meen hoort daar ook ‘afspraak is afspraak’ bij en moet er niet gemeten worden met twee maten. Turkije verdient beter. Het land is sinds 1952 als NAVO-lid een trouwe bondgenoot van het Westen en sterk op dat Westen georiënteerd. Nu dreigt het land de rekening te moeten betalen van de toetreding van de laatste 10, 15 landen met name de voormalige Oostblok landen die kort geleden lid zijn geworden. Turkije kan bovendien een goede brug functie vervullen tussen Oost en West; geen ‘Clash of Civilizations’à la Bush sr. Ik juich de constructieve toenadering van Obama van harte toe. De linkse partijen zijn gedesoriënteerd en drijven af naar de rechter kant. De burger weet niet meer waar zij voor staan. Links zou niet de populisten moeten na-apen maar ‘ouderwets links’ moeten zijn met een passie voor de mens en de maatschappij: links moet ‘kleur bekennen’!
Als inwoner van Europa ben ik een groot voorstander van de Turkse toetreding. Een Turks lidmaatschap van de EU bevordert de stabiliteit in Europa alsook democratie en wereldvrede. Laten we niet vergeten dat oprichters van de Europese Unie als Monet en Schumann de EU in het leven riepen om een herhaling van de Tweede Wereldoorlog onmogelijk te maken. De normen en waarden die we delen moeten we naleven: houd Turkije niet aan het lijntje maar neem een besluit, hak de knoop door. Verander niet steeds de criteria voor toetreding en stel geen eisen die je niet gesteld hebt aan de voormalige Oostbloklanden.
Aan de criteria op juridisch en democratisch gebied voldoet Turkije inmiddels. Had men dezelfde eisen met betrekking tot mensenrechten en de rechten van minderheden gesteld aan de recent toegetreden naties, dan hadden die de ‘drempel voor het EU-lidmaatschap nooit gehaald. Ik vind dat Turkije nu de lasten van het EU-lidmaatschap heeft en niet de lusten. Turkije zou zich meer eisend op moeten stellen, moeten dreigen en zou bijvoorbeeld uit de Douane Unie moeten stappen. Volgens de OESO heeft Turkije immers betere papieren dan de al toegetreden Oostbloklanden.
Wanneer Turkije daadwerkelijk zal toetreden, is voor velen koffiedik kijken. Uit het recente onderzoek van Tulpia blijkt dan ook dat bijna 70% van de Nederlandse Turken niet meer gelooft dat Turkije ooit daadwerkelijk lid zal worden. Kennelijk zijn zij ook “Europa moe” en laat het hen koud. Voor de Turkse gemeenschap zal de Turkse toetreding weinig uitmaken, maar het Turkse lidmaatschap zou wel laten zien dat Europa een geheel is, dat ook de Turken ‘bij de familie horen’ en dat er fair en ethisch gehandeld wordt.
Verharden
Van de 736 nieuwe Europarlementariërs zijn er twee van Turkse herkomst: Emine Bozkurt (herkozen Pvda’er) en de nieuwkomer Ismail Ertuğ (SPD) uit Duitsland. Europarlementariërs Vural Öger, Cem Özdemir en de “nationale zwager van Turken” Joost Lagendijk, hebben hun politieke loopbaan bij het EP beëindigd.
Op de vraag of de verkiezingszege van de rechtse en extreemrechtse partijen het Turkse toetredingsproces zullen beïnvloeden, zegt Emine Bozkurt dat ze verwacht dat de algehele houding van het EP ten aanzien van Turkije zal verharden. Toch denkt ze niet dat dat een werkelijke belemmering vormt voor het toetredingsproces zelf. “Daarover wordt op zijn vroegst tijdens de volgende termijn (2014-2020) een beslissing genomen.” Bozkurt wijst er bovendien op dat niet alle christendemocraten tegen toetreding zijn. De invloed van bijvoorbeeld de Partij voor de Vrijheid (5 zetels) zal beperkt zijn, als de partij onafhankelijk blijft. İsmael Ertuğ (SPD) is van mening dat de verkiezingszege van de rechtse partijen geen invloed zal hebben op het toetredingsproces. “Zolang Turkije voortgang boekt, blijven de betrekkingen intact,” aldus Ertuğ.
Leave feedback about this