“Nieuwe Nederlanders moeten hun Turkse en Marokkaanse paspoorten teruggeven en onomwonden kiezen voor Nederland!”
“Onzin, is het echt zo dat iemand met een dubbele nationaliteit als Máxima, Albayrak en Aboutaleb, maar ook bijna een miljoen burgers minder loyaal (kunnen) zijn aan het vaderland dan onderdanen met slechts één nationaliteit?
Hoe kan een stuk papier obstakel vormen tussen bevolkingsgroepen? Alleen als de xenofoben en de populisten de publieke opinie domineren met non-issues als loyaliteitsvraagstuk. Het is veel interessanter te kijken naar de wijze waarop mensen zich met Nederland identificeren en welke bijdrage deze mensen leveren in de maatschappij waarvan zij een deel van uitmaken.
Een van de belangrijke aanwinsten van de ontwikkelingen in het 20e eeuw is geweest dat individuen veel meer ruimte hebben gekregen voor de invulling van hun eigen leven en de keuzes die ze daarin kunnen maken. Deze individualisering in de moderne maatschappij heeft er toe geleid dat Nederland de verstarde sociale structuren van een verzuilde maatschappij achter zich kon laten en zich omvormen tot een kennismaatschappij in de globale economie. Alle Nederlanders, nieuw of niet, hebben daaraan bijgedragen. Wij vinden het nu heel normaal dat mensen zelf keuzes kunnen maken over hun religie, levensovertuiging, nationaliteit, seksuele geaardheid, en dergelijke. Een keuze voor een dubbele nationaliteit moet in dit kader worden geplaatst. Uiteindelijk is de eed van een bewindslid op de grondwet belangrijker in de moderne maatschappij dan een vermeende loyaliteit op basis van een stukje papier.”
P.S. ondergetekende is in bezit van drie paspoorten
Zehra Doğan, Interim manager
“Ik ben het met deze stelling duidelijk oneens, want deze stelling bevordert mijns inziens alleen maar de segregatie in Nederland. Al enkele generaties lang horen wij niets anders dan dat minderheden een probleem vormen. Al sinds de eerste Turken en Marokkanen in Nederland zijn aangekomen, bestaat een cultuur van ´wij´ tegen ´zij´. Zij waren de gastarbeiders die uitgenodigd waren om de vieze klussen te klaren en de economie van Nederland te redden. Hun titel was gastarbeiders, daarna kwam de titel buitenlanders, vervolgens de allochtoon en nu heten ze nieuwe Nederlanders. Mede hierdoor is een kloof in de maatschappij ontstaan. Recentelijk vertelde een vakbekwame Nederlandse coach tegen mij dat wij in Nederland aan de ene kant net als in Amerika één cultuur en identiteit willen, maar aan de andere kant zien wij die mensen niet als één van ons. Dus zei hij: ‘welke recht heb ik dan als Nederlander om dat van de ander te eisen zich een Nederlander te voelen, terwijl ik hem niet welkom heet?’ Zelf vond hij En vervolgde hij: ‘kan ik dan met deze gedachte buiten Nederland nog ergens welkom zijn? Nee dus, immers ik zaai alleen maar negatieve gevoelens over anderen, dus die negatieve gevoelens krijg ik dan een keer uiteindelijk zelf ook terug. Daarom kunnen we beter de deur op slot doen in Nederland en hopen dat wij dan in de toekomst kunnen overleven ondanks de mondiale ontwikkelingen richting meer gemeenschappelijke diverse soorten samenlevingen.’ Van de mensen die eens zijn met deze stelling wil ik weten: waar ben je mee bezig, wat is je doel? Kies je voor segregatie en dus achteruitgang of kies je voor openheid, samensmelting van diverse culturen en meningen, dus voor vooruitgang? Ik ben benieuwd.”
Semra Çelebi, business analist:
“Gevoelsmatig ben ik het niet eens met de stelling. Ik heb ook een dubbele nationaliteit, maar ik hou tevens erg veel van Nederland en voel me een verantwoordelijk burger van dit land. Echter kan er ook wat gezegd worden voor het kiezen van één enkele nationaliteit in het kader van bevordering van de integratie van allochtonen in Nederland. Het is een illusie om te denken dat het opgeven dan een andere nationaliteit het integratieprobleem in Nederland zou kunnen oplossen. Een causaal verband tussen een dubbele nationaliteit en de gebrekkige integratie belemmering is nog steeds niet aangetoond. Een tweede paspoort heeft niet alleen te maken met een nationale identiteit.”
Ali Müjde, Adviseur
“Een dubbele nationaliteit heeft praktische en emotionele voordelen. Aan de ene kant kun je zo visumvrij reizen zonder je bij de douane een ‘afvallige’ te voelen. Aan de andere kant worden je beide identiteiten door een paspoort bevestigd. Sommige critici menen dat burgers met een dubbele nationaliteit minder loyaal zouden zijn aan één van de twee naties waarvan ze een paspoort op
zak hebben. Daar zijn geen bewijzen voor. Identiteitsvorming is bovendien een langdurig en complex proces waarbij dwang averechts kan uitpakken. Dit is voor buitenstaanders soms lastig te begrijpen.”
Leave feedback about this