Door Cihan Sesver & Ali Müjde
Cihan Sesver is advocaat-partner bij Boddaert Advocaten in Alkmaar. Ze komt uit Zaandam en heeft Nederlands recht gestudeerd aan de Universiteit van Amsterdam met als specialisatie arbeidsrecht. In haar vrije tijd houdt Cihan van reizen, skiën en koken. Binnenkort verhuist ze met haar gezin van Purmerend naar Schoorl, een mooie dorp aan de kust bij Alkmaar.“De rechtbank had al laten weten dat van advocaten verwacht wordt dat ze in toga achter hun beeldscherm zitten! “
“Een groot deel van de Tannet’ers, ja zelfs een groot deel van de werkende wereldbevolking, zal zijn manier van werken de afgelopen maanden drastisch hebben zien veranderen. Was het tot begin 2020 nog haast vanzelfsprekend om naar kantoor te gaan, vanaf half maart dit jaar werd alles anders. Opeens moesten we creatief zijn, en een poging doen om ons werk vanuit huis voort te zetten.” Zo ook ik. Gelukkig waren we met kantoor eind vorig jaar overgegaan op een systeem waarbij alle dossiers digitaal beschikbaar zijn. Een computer en telefoon is dus in principe genoeg om mijn werk te doen. Maar met twee schoolgaande kinderen en een echtgenoot die zo’n beetje van het ene telefonische overleg in het andere rolt, viel dat nog niet mee. Ineens was ik naast advocaat ook “thuisjuf”, of in de woorden van mijn zoon als de frustratie hem weer eens te veel werd “nepjuf”. Het was een leerzame tijd. De mooie kant was dat we als gezin veel tijd samen konden doorbrengen. Voor mij was het een les in geduld. En het was leuk om te zien waar mijn kinderen op school zoal mee bezig zijn. Inmiddels ziet mijn werk er weer wat normaler uit dan een paar maanden geleden. Ik ga weer vier dagen per week naar kantoor. Werkinhoudelijk is er wel wat veranderd: ik adviseer werkgevers en werknemers over alles dat met werk te maken heeft en het is goed merkbaar hoe de Corona-crisis er in hakt. Zo heb ik de afgelopen week twee werkgevers begeleid die helaas moeten reorganiseren omdat door de Corona-situatie de omzet van hun bedrijf flink is teruggelopen. Ik kijk met ze mee naar hun bedrijf en adviseer over de aanpak. Daarnaast belde een meneer die al een aantal jaar als freelancer fulltime werkt voor een opdrachtgever. Die opdrachtgever wil de opdracht nu terugbrengen naar een aantal dagen per week. De opdrachtnemer is het daar niet mee eens en hij vraagt zich af: ben ik niet eigenlijk werknemer in plaats van freelancer? Als dat zo is, heeft hij namelijk in juridische zin ontslagbescherming en kan zijn opdrachtgever (of eigenlijk: werkgever) de opdracht niet zomaar beëindigen of aanpassen. Verder heb ik de afgelopen week gewerkt aan een aantal zaken waarbij de werknemer is uitgevallen wegens ziekte. Als een werknemer ziek wordt, moeten werkgever en werknemer samen werken aan de re-integratie van die werknemer. Dat levert helaas vaak conflicten op: de re-integratie loopt vast of de communicatie loopt spaak. Vaak word ik dan ingeschakeld om het proces weer vlot te trekken. Soms lukt dat niet en dan adviseer ik partijen om op een goede manier uit elkaar te gaan. Er is nog een groot verschil met mijn werk ten opzichte van voor de Corona-tijd: de rechtbanken zijn een aantal maanden gesloten geweest voor zittingen. Alle zittingen vanaf maart zijn aangehouden. Als het echt niet anders kon, moest de zitting digitaal, bijvoorbeeld via een Skype-verbinding, plaatsvinden. In een van mijn zaken was zo’n digitale zitting ingepland. Ik was wel nieuwsgierig hoe dat in zijn werk zou gaan. De rechtbank had al laten weten dat van advocaten verwacht wordt dat ze in toga achter hun beeldscherm zitten! “Helaas” is die zitting niet meer nodig: met de advocaat van de tegenpartij hebben we de zaak kunnen schikken. Dat is misschien ook wel een gevolg van de tijd waarin we nu leven: er lijkt meer creativiteit en bereidheid te zijn om problemen onderling op de lossen. Op zich is dat geen slechte ontwikkeling natuurlijk en kunnen we dat hopelijk vasthouden.”
Leave feedback about this